รูปนี้คือตัวแพรในวัยรุ่น ในช่วงที่กำลังมีปัญหากับ Eating Disorder...ซึ่งภายนอกก็ดูเหมือนปรกติดีใช่ไหมคะ🙂
ที่พูดถึงเพราะอาทิตย์นี้เป็น National Eating Disorder Awareness week ค่ะ ในหนึ่งปี จะมีหนึ่งสัปดาห์ ที่คนจะออกมาสร้างความตระหนักถึงโรค ED (Eating Disorder) ว่ามันเป็นสิ่งสำคัญที่ควรจะถูกพูดถึง และคนที่เป็นก็ไม่ควรจะต้องรู้สึกว่าต้องปิดบัง หรือไม่กล้าที่จะขอความช่วยเหลือ เพราะเราสามารถเป็นกันได้ทุกคน ไม่ว่าจะเป็นใคร ไม่ว่าจะมีรูปร่างแบบไหน ไม่ว่าจะเพศอะไร อายุเท่าไหร่
Post นี้แพรเลยอยากพูดถึงมันค่ะ จากคนที่เคยเป็น Bulimia มาก่อน topic นี้จึงเป็นเรื่องที่ค่อนข้างsensitive สำหรับแพรที่จะพูดถึงอยู่เหมือนกัน แต่แพรคงจะไม่ลงรายละเอียดว่ามันคืออะไรในโพสนี้ สิ่งที่อยากจะพูดถึงคืออาการของ ED ในแบบต่างๆ จริงๆแล้วคือสัญญาณที่กำลังบ่งบอกถึงความเครียด ความทุกข์ ความเสียใจ ความเจ็บปวด ถึงปัญหาอย่างอื่นที่เราไม่ได้แก้มันที่ต้นตอ แต่เรากลับใช้ความรู้สึกที่ได้ควบคุม ได้จำกัด ได้เคร่งเครียดกับตัวเองจนเกินไป มาแก้ปัญหานั้นๆ ซึ่งบางครั้งมันอาจจะช่วยให้เรารู้สึกได้หลีกหนีจากปัญหาได้ในชั่วขณะนึง แต่ปัญหาที่แท้จริงไม่เคยถูกแก้ไข และพฤติกรรมที่เราทำอยู่ มันอาจจะส่งผลต่อสุขภาพของเราในระยะยาว
ถ้าใครที่กำลังคิดว่าตัวเป็น และไม่รู้จะหาทางออกยังไง ไม่ต้องอาย ถ้าจะต้องเดินเข้าไปหาจิตแพทย์ ไม่ต้องกลัว ที่จะต้องไปหานักจิตบำบัด สิ่งที่เรามีไม่ได้แปลว่าเราอ่อนแอ หรือจัดการปัญหาไม่ได้ แต่สิ่งที่เราเลือกที่จะทำหลังจากนี้ต่างหาก ที่จะสามารถทำให้เราได้เรียนรู้ ได้เข้าใจ ได้เข้มแข็งมากยิ่งขึ้น และเราจะสามารถผ่านมันไปได้แน่นอนค่ะ❤️
#NEDAwareness